Numer alarmowy obowiązuje na terenie całej Unii Europejskiej. Można z niego korzystać zarówno z telefonu stacjonarnego, jak i komórkowego. Wybranie numeru 112 nie wymaga odblokowania klawiatury komórki. Połączenia są bezpłatne i można je wykonać baz środków na koncie i z telefonu bez karty SIM. Przypominamy, dzwoniąc na numer alarmowy bez uzasadnionej potrzeby, blokujemy linię telefoniczną komuś, kto w tej właśnie chwili może potrzebować pomocy.

Kiedy używamy 112?

W nagłych sytuacjach zagrożenia: życia, zdrowia, mienia, środowiska lub bezpieczeństwa publicznego, które wymagają interwencji służb np., żeby poinformować o: pożarze; wypadku drogowym; kradzieży; włamaniu; przypadku użycia przemocy; nagłym omdleniu i utracie świadomości; poważnym uszkodzeniu ciała; przypadku porażenia prądem; rozpoznaniu osoby poszukiwanej przez Policję, czy innej nagłej sytuacji zagrażającej zdrowiu, życiu lub bezpieczeństwu i porządkowi publicznemu.

Aby prawidłowo przekazać zgłoszenie należy:

• Określić miejsce zdarzenia – podać dokładny adres – miasto, gmina, powiat, nazwa ulicy, numer lokalu czy drogi;

• Określić rodzaj zdarzenia – szczegółowo opisać zdarzenie lub sytuację, powiedzieć, czy są osoby ranne, podać stan poszkodowanych i odpowiedzieć na wszystkie pytania operatora CPR; wykonywać polecenia/instrukcje przekazywane przez operatora.

• Podać swoje dane – imię i nazwisko oraz numer telefonu i starać się nie blokować swojego numeru, gdyż operator może oddzwaniać w celu zebrania dokładniejszych danych.

• Mówić wyraźnie i głośno.

Co zrobi operator odbierający połączenie na numer alarmowy 112?

• zapyta o rodzaj zdarzenia i miejsce zdarzenia;

• wstępnie dokona oceny sytuacji i dokona weryfikacji, która służba powinna być skierowana do miejsca zdarzenia;

• poinformuje o rodzaju zdarzenia właściwe służby ratunkowe najbliższe miejscu zdarzenia. 

Jednolity ogólnoeuropejski numer alarmowy 112 został powołany do życia uchwałą Rady Europy z dnia 29 lipca 1991 roku.