Krystyna Jopowicz z domu Ołdak urodziła się 1 czerwca 1926 roku w Warszawie. Po 1945 roku nie mogła wrócić do swojego rodzinnego miasta. Do Kielc przyjechała za swoim mężem Henrykiem i tu zamieszkała.

Kiedy rozpoczęła się wojna miała zaledwie 13 lat. Przed wybuchem Powstania Warszawskiego mieszkała przy ul. Chmielnej 34 i pracowała u lekarza niemieckiego, doktora Webera, gdzie poznawała pracę sanitariuszki i zdobywała materiały opatrunkowe.

Kiedy 1 sierpnia 1944 roku wybiła godzina „W”, Krystyna Jopowicz, poszła w rejon Śródmieścia. Była sanitariuszką i łączniczką w ugrupowaniu majora „Bartkiewicza”. Do zakresu jej obowiązków należała pomocy rannym, ale też między innymi gotowanie.

Po powstaniu trafiła do niewoli niemieckiej – najpierw był to jeniecki obóz przejściowy w Fabryce Kabli w Ożarowie, następnie osadzona w Stalagu XI B Fallingbostel i Stalagu VI C Oberlangen. Wyzwolona 12 kwietnia 1945 roku przez oddział I Dywizji Pancernej gen. Maczka.

Po powrocie do kraju pracowała jako sekretarka w Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Kielcach.