Rzeźba "Przemijanie" autorstwa Janiny Barcickiej powstała w 1973 r. podczas pleneru rzeźbiarskiego w Orońsku. Wykonana została z kamienia naturalnego – wapienia pińczowskiego.

Rzeźba ma formę masywnej zamykającej się pętli kamiennej z prześwitem pośrodku, alegorycznie zaciskającej syntetycznie ujętą, leżącą postać ludzką. Ustawiona jest na stosunkowo niskim i wyjątkowo drobnym - w stosunku do rzeźby - prostopadłościennym cokole z piaskowca szydłowieckiego.

Jej miejscem ekspozycji jest niezmiennie od 1973 roku skwer Szarych Szeregów.

Janina Barcicka (Warszawa) żyła w latach 1933-2010, studiowała na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (dyplom w pracowni profesora Franciszka Strynkiewicza). W latach 1961–1965 była główną projektantką medali i monet w Mennicy Państwowej oraz kustoszem Muzeum Mennicy. Tworzyła rzeźby kameralne i plenerowe w kamieniu, metalu i żelbetonie, specjalizowała się w kompozycjach figuralnych. Często inspiracją dla jej twórczości była muzyka („Nokturn”) oraz zjawiska z dziedziny astronomii („Narodziny planety”, „Galaktyka”). Artystka poza rzeźbami w małej skali wykonywała także zlecenia na duże kompozycje plenerowe, które można oglądać np. w Mielcu („Requiem”, „Symfonia”), Kielcach („Przemijanie”) i Wałbrzychu („Wirująca kometa”). Janina Barcicka brała udział w wielu wystawach zbiorowych poświęconych rzeźbie.