• Dzikie kwiaty dobrze poradzą sobie na glebach ubogich. Mają małe wymagania pokarmowe, dlatego sprawdzą się na terenach o mniejszej zasobności w składniki odżywcze, bez konieczności użyźniania gleby. 
• Łąki kwietne nawet w trudnych warunkach miejskich poradzą sobie bez regularnego koszenia, podlewania czy nawożenia. 
• Gatunki tworzące miejskie łąki charakteryzują się m.in. łodygami i blaszkami liściowymi pokrytymi włoskami czy woskiem, co umożliwia akumulację pyłów komunikacyjnych.
• Wyższa roślinność pełni funkcję izolacyjną, zapobiegając tzw. efektowi wysp cieplnych, który latem powoduje, że temperatura w mieście może być nawet kilkanaście stopni wyższa, niż na obszarach podmiejskich. 
• Wysokie rośliny łąkowych nie tylko ogranicza emisję spalin, ale sprzyja też oczyszczaniu powietrza z zanieczyszczeń komunikacyjnych – łąki zatrzymują i wiążą szkodliwe pyły. 
• Łąki kwietne wzbogacają ubogi ekosystem miejski, dają pożywienie i schronienie dla pożytecznych owadów - pszczół, motyli, trzmieli, a także ptaków i małych ssaków. 
• Łąki kwietne działają kojąco na ludzi – człowiek najlepiej wypoczywa wśród natury. Kwiaty i praca z nimi wpływa pozytywnie na samopoczucie, ma także działanie terapeutyczne - hortiterapia leczy i wspomaga proces rehabilitacji.

Rodzaje mieszanek nasion łąk kwietnych

1. Mieszanka jednoroczna

Łąki jednoroczne charakteryzują się intensywnym kwitnieniem. Rośliny kwitną szybko, ale tylko w roku wysiewu. Dla najlepszego efektu stanowisko pod łąkę jednoroczną należy dobrze przygotować. Łąkę jednoroczną kosi się raz w sezonie. Aby zakwitła w kolejnym roku, należy ją odtworzyć.

2. Mieszanka wieloletnia

Łąka nie kwitnie w pierwszym roku. Kwitnienie zaczyna się od drugiego sezonu i przy odpowiednim koszeniu z każdym kolejnym rokiem jest bardziej intensywne.

3. Mieszanka jednoroczna + wieloletnia

Rozwiązanie łączące szybkie kwitnienie łąk jednorocznych z trwałością łąk wieloletnich. W pierwszym roku, tak jak przy łąkach jednorocznych może być potrzebne pielenie. W kolejnych latach pielęgnacja ogranicza się jedynie do koszenia.

Dla uzyskania i zachowania najlepszych efektów przez długi czas, warto pamiętać o kilku prostych zabiegach, które pomogą nam utrzymać łąkę w odpowiedniej kondycji:

1. Przygotowanie terenu i wysiew

To jeden z kluczowych czynników sukcesu przy zakładaniu łąki kwietnej. Im lepiej oczyścimy teren pod wysiew nasion, tym większa będzie kontrola nad efektem.

- Teren możemy przygotować w różny sposób w zależności od oczekiwanych efektów - usunięcie wierzchniej warstwy gleby z darnią, przekopanie terenu pod łąkę – co da nam najlepsze rezultaty ale też utworzenie kwietnej wyspy w trawniku lub wysiew w istniejącą darń tzw. podsiew.

- Stanowiska pod łąkę nie należy wzbogacać nawozami bądź ziemią nieznanego pochodzenia ponieważ mogą być w niej nasiona roślin niepożądanych które mogą zagrozić łące.

- Na glebach mocno gliniastych rośliny mogą mieć utrudniony wzrost ze względu na słabą przepuszczalność takiego podłoża w okresach mokrych i skorupienie w czasie suszy. Gdy stanowisko jest zbyt bogate w glinę i substancje ilaste wskazane jest zwiększenie przepuszczalności takiego podłoża. W tym celu możemy zastosować piasek, który należy równomiernie rozprowadzić po powierzchni, a następnie teren przekopać.

- Gleby bardzo piaszczyste charakteryzują się małą zasobnością w składniki pokarmowe i dużą przepuszczalnością wody. Przez to są narażone na suszę. W celu poprawy struktury gleby można delikatnie wzbogacić ją kompostem.

- Najlepszą metoda wysiewu jest „sianie na krzyż”. Obsiewając teren na polu kwadratu, połowę materiału siewnego wysiewamy idąc wzdłuż planowanego do obsiania terenu, zaś drugą wysiewamy idąc w poprzek. Po wysianiu teren delikatnie przegrabić, obsiane miejsce zwałować bądź udeptać na koniec należy obficie podlać przyszłą łąkę.

2. Podlewanie

Rośliny łąk kwietnych charakteryzują się o wiele większą odpornością na suszę, niż powszechnie stosowane gatunki traw. Podlewanie zaleca się po wysiewie nasion przez około miesiąc oraz w warunkach bardzo dużej suszy. Jeżeli po wysianiu nasion gleba nie będzie utrzymywała odpowiedniej wilgotności, kiełkowanie może się opóźnić do momentu uzyskania sprzyjających warunków, a młode siewki mogą zostać porażone przez suszę i uschnąć.

3. Koszenie łąk

Łąki kwietne kosimy bardzo rzadko. Dla mieszanek jednorocznych stosujemy jedno koszenie, pod koniec sezonu wegetacyjnego. Najlepszym terminem jest moment, gdy rośliny przekwitną i wytworzą nasiona. Łąki wieloletnie kosimy zazwyczaj dwa razy w roku. Pierwsze koszenie należy wykonać w czerwcu lub lipcu, drugie w sierpniu bądź wrześniu. Jeśli na łące rosną także gatunki jednoroczne, to teren kosimy po ich przekwitnięciu. Zapewni to miejsce do wzrostu dla gatunków wieloletnich, które zakwitną w kolejnym sezonie. Siano pozostawiamy na łące przez kilka dni, do wyschnięcia i osypania się nasion, które będą stanowiły bank nasion do rozwoju nowych roślin. Pozostawienie siana da też szansę owadom i innym organizmom zamieszkującym łąkę na opuszczenie roślin. Do koszenia najlepiej użyć tradycyjnej kosy albo kosiarki listwowej. Koszenie wykonujemy na wysokości 8-10 cm. Koszenie na niższej wysokości może uszkodzić rozety liściowe roślin wieloletnich. Poza tym dzięki wyższemu koszeniu teren jest lepiej zadarniony, co zmniejsza parowanie wody z gleby. Nie zalecamy używania kosiarek rozdrabiających, ponieważ utrudni to zbiór pokosu, a po wyschnięciu siano trzeba usunąć z powierzchni łąki. Zapobiegnie to rozkładowi siana i przenawożeniu terenu.

4. Walka z chwastami

Pomimo dobrego przygotowania terenu na łące mogą pojawić się rośliny niepożądane. Jeśli będzie ich zbyt dużo, mogą one zagrozić wzrostowi roślin kwitnących. Łąki jednoroczne należy wyłącznie pielić ręcznie. Łąki wieloletnie w przypadku dużego zachwaszczenia należy przyciąć na wysokości 10-15 cm nad ziemią. Dla roślin wieloletnich koszenie, jako walka z chwastami, w pierwszym roku może być przeprowadzane nawet kilka razy w sezonie. Doprowadzi to do zaniku chwastów i umożliwi bujny wzrost łąki w kolejnym roku. Jeśli na łące rosną gatunki jednoroczne i wieloletnie, to można skorzystać z obu sposobów. Jeśli powierzchnia łąki jest duża, a brak kwiatów w pierwszym roku nie jest kłopotem, to dla poprawy kondycji roślin wieloletnich zalecane jest koszenie.

5. Nawożenie

Łąki z zaproponowanych gatunków dzikich roślin kwitnących, nie wymagają dodatkowego nawożenia. Zbyt duża ilość składników pokarmowych może sprawić, że azot zawarty w nawozach, pobudzi niepożądane rośliny – chwasty i trawy do intensywnego wzrostu, co doprowadzi do zagłuszenia wysianych roślin.

6. Pozyskiwanie nasion

Są dwie możliwości pozyskania nasion z już istniejącej łąki do podsiewu bądź obsiania nowego obszaru. Należy obserwować rośliny i zbierać te kwiatostany, które już przekwitły i ulegają zasuszeniu, ale ich nasiona nie zdążyły się jeszcze osypać. Zebrane kwiatostany z nasionami należy dobrze wysuszyć w osłoniętym miejscu o stałej temperaturze i wilgotności. Po wysuszeniu można usunąć puste kwiatostany, a same nasiona przechować do wiosny. Drugą metodą pozyskania materiału nasiennego jest koszenie w momencie przekwitnięcia wszystkich roślin. Siano należy wtedy pozostawić na kilka dni na ziemi, co umożliwi osypanie się wszystkich nasion. Powstanie dzięki temu bank nasion, z którego skiełkują w tym miejscu nowe rośliny, odtwarzając łąkę.

Więcej informacji: lakikwietne.pl