Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach zaprasza na otwarcie wystawy „Opowieść kosmikomiczna lub supersymetria równoległa” Leszka Lewandowskiego. Wernisaż rozpocznie się w piątek 6 września o godz. 18:00 Galeria Górna. Wstęp wolny. Wystawa gromadzi obiekty stworzone przez Leszka Lewandowskiego na przestrzeni dwudziestu kilku lat. Wiele z nich wykonano wykorzystując precyzyjne wytyczne matematyczne oraz wiedzę z zakresu optyki. Artysta odwołuje się więc do dwóch dziedzin nauki, które w powszechnej świadomości uznawane są za podstawy racjonalizmu. Ekspozycja potrwa do 4 października.
Leszek Lewandowski – artysta urodzony w 1960 r. w Świerklańcu. Absolwent katowickiego Wydziału Grafiki ASP w Krakowie, dyplom z wyróżnieniem obronił w 1988 roku. Tytuł doktora uzyskał na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu w 2011 roku. Wykładowca Intermediów na wydziale Rzeźby ASP w Krakowie (2012-2017).
Stypendysta Transferu 1998 oraz Ministra Kultury i Sztuki w roku 1990, 2000, 2007. Jego prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy, Galerii Arsenał w Białymstoku, Szczecińskiej Kolekcji Sztuki Współczesnej, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Galerii Labirynt w Lublinie, Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK w Krakowie oraz kolekcjach prywatnych.
Autor około 40 wystaw indywidualnych, brał udział w wielu wystawach zbiorowych w Polsce i za granicą. Oprócz działalności artystycznej zajmuje się też promocją sztuki i animacją życia kulturalnego, prowadząc m.in. Galerię Kronika w Bytomiu (1992-1998), galerię Sektor 1 w Górnośląskim Centrum Kultury w Katowicach (1998-2012). Obecnie Galeria Sektor 1 działa w Muzeum Miasta Jaworzna – Leszek Lewandowski prowadzi ją wspólnie z Moniką Lewandowską.
Obiekty konstruowane przez artystę przypominają mechaniczne rekwizyty, przy pomocy których wykonuje się w szkole doświadczenia fizyczne z dziedziny optyki. Prace te są kontynuacją wcześniejszych zainteresowań artysty problemami światła, widzialności, a także obrazu jako funkcji światła i oka. Lewandowski malował wcześniej obrazy, w których istotną rolę pełniły faktury kształtujące w odpowiedni sposób światło padające na powierzchnię płótna. Teraz kreuje miraże przy pomocy wirujących, barwnych tarcz. Prace te, niewątpliwie mogą być kojarzone z doświadczeniami op-artu. W obu przypadkach występuje wykorzystanie specyficznych właściwości ludzkiego oka. Zauważmy jednak, że o ile w op-arcie konstruowano obraz w celu uzyskania iluzji ruchu, to Lewandowski konstruuje ruch w celu uzyskania iluzji obrazu. Iluzyjne efekty unaoczniają, jak na efemerycznej podstawie ufundowany jest obraz świata, który zwykliśmy uważać za rzeczywisty. Naprawdę jest raczej tak, że jedna iluzja przesłania nam inną iluzję i temu przesłanianiu nie ma końca. Świat, który poznajemy zmysłowo, jest niczym innym, jak tylko właściwą człowiekowi formą iluzji. Ten sam świat innym gatunkom organizmów jawi się w całkowicie innej postaci. Rzeczywistość jest więc tylko iluzją do której jesteśmy przyzwyczajeni.